راههای تشخیص سرطان

راههای تشخیص سرطان 
▪ خودآگاهی
▪ دقت کنید که بدن شما در مواقع مختلف چگونه به نظر می‌آید و چه احساسی دارید. روشهای معاینه شخصی را یاد بگیرید و به طور منظم اجرا کنید.
 بانوان: آگاهی از پستانها 
▪ دقت کنید که پستانهای شما در حالت طبیعی چگونه به نظر آمده و احساس می‌شوند. پستانهای خود را از نظر تغییرات شکل ظاهر، وجود توده یا سفتی و ترشح وارسی کنید. پستانهای طبیعی در طی دوره عادت ماهانه ممکن است متفاوت به نظر آیند، بنابراین‌ آنها را هر ماه در زمان خاصی معاینه کنید.
آقایان: آگاهی از بیضه‌ها 
همه:
▪ آگاهی از پوست
▪ تمامی سطوح پوست را به طور منظم از نظر تغییرات رنگ، شکل، اندازه خال‌ها، ماه گرفتگی‌ها یا وجود خال‌ها و ماه گرفتگی‌های جدید وارسی کنید. از یک آینه استفاده کرده یا از کسی کمک بگیرید.
بررسی‌های بیماریابی (غربالگری) 
▪ بررسیهای بیماریابی منظم مهم هستند، در غیر این صورت از پزشک‌تان بخواهید شما را معاینه کند. بررسی‌های بیماریابی می‌توانند شامل تعدادی از این روشها باشند:
پرتونگاری پستان (ماموگرافی) 
▪ می‌تواند سرطان پستان را در مرحله اولیه نشان دهد. توصیه می‌شود زنان بالای ۵۰ سال هر سه سال یکبار ماموگرافی شوند.
آزمایش پاپ اسمیر (بررسی ترشحات) گردن رحم 
▪ می‌تواند سرطان را – حتی قبل از بروز هرگونه علایمی – با بررسی سلولهای گردن رحم تشخیص دهد. توصیه می‌شود زنان بالای ۲۰ سال هر ۳ تا ۵ سال یکبار آزمایش پاپ اسمیر بدهند.
 معاینه لگن: 
▪ می‌تواند سرطان تخمدان و جدار رحم را نشان دهد. این معاینه معمولا بخشی از یک معاینه عادی بیماریهای زنان است.
معاینه راست روده 
▪ سرطان روده و غده پروستات را وارسی می‌کند. دکتر دیواره‌های راست روده را با انگشت خود لمس می‌کند.

روشهای ویژه‌ای که می‌توان توصیه کرد عبارتند از: 
▪ پرتونگاری، آزمایش ادرار، سی.تی اسکن، سونوگرافی، آزمایش خون، آزمایش خلط، تنفیه با ریه، نمونه‌برداری، آزمایش خون در مدفوع
▪ چشم‌انداز بهبودی
▪ از طریق شیوه‌های درمانی زیر، بیماران بیشتر و بیشتری به زندگی فعال باز می‌گردند.
جراحی: 
▪ جراحی شامل برداشتن غده یا عضو سرطانی و بافت اطراف آن است. اگر تمامی سلولهای سرطانی برداشته شوند می‌توان بیماری را متوقف کرد.
 شیمی درمانی: 
▪ داروها و هورمونهایی برای حمله به سلولهای سرطانی و پیشگیری از تولیدمثل آنها استفاده می‌شوند.
پرتودرمانی: 
▪ دسته اشعه‌های پر انرژی (پرتوهای ایکس، کبالت، پرتوهای گاما) برای از بین بردن سلولهای سرطانی استفاده می‌شوند.
درمان زیستی: 
▪ این شیوه درمانی جدیدی است که در آن پروتئین‌هایی به طور طبیعی ایجاد می‌شوند برای تحریک سیستم دفاعی بدن فرد به کار می‌روند.
▪ هرچه سرطان زودتر تشخیص داده شود شانس بهبودی بیشتر خواهد بود.
▪ پیشگیری بهترین امید است.

برای حفاظت از خود می‌توانید ۳ اقدام را انجام دهید: 
۱ – سیگار نکشید. 
▪ سیگار کشیدن موجب بروز ۳۰ درصد مرگهای ناشی از سرطان است. (خطر بیماری قلبی، بیماریهای تنفسی و غیره نیز بسیار افزایش می‌یابد.)
▪ برای ترک این عادت درک کنید که چرا سیگار می‌کشید و چرا ترک آن مهم است.
▪ برای ترک آن برنامه‌ریزی کنید
▪ از طریق تعیین یک تاریخ و انتخاب یک روش این کار را انجام دهید. (ناگهانی یا تدریجی قطع کنید).
▪ تصمیم بگیرید ترک کنید
‌▪ در انجام تصمیم خود پیگیر باشید. از شر زیرسیگاری و اشیای زایدی که یادآور سیگار کشیدن هستند خلاص شوید. در صورت لزوم از جایگزین‌هایی نظیر آدامس یا چسب‌های نیکوتین استفاده کنید.
اگر ترک نمی‌کنید :
▪ آسیب ناشی از سیگار را محدود کنید؛
▪ فقط نصف هر سیگار را بکشید.
▪ از فرو بردن دود سیگار خودداری کنید.
▪ هرگاه که می‌توانید روشن کردن سیگار را به تعویق بیاندازید.
▪ بعد از هر بار پک زدن، سیگار را در دستتان نگه دارید.
▪ حتی اگر سیگار نمی‌کشید، سیگار کشیدن غیر مستقیم (فرو بردن دود سیگار دیگران) می‌تواند خطر ابتلا به سرطان را افزایش دهد.
۲ – مراقب برنامه غذایی خود باشید 
▪ می‌توانید با خوردن غذاهای مناسب خطر ابتلا به بعضی سرطانها را به مقدار زیادی کاهش دهید.
▪ سبزیجات و میوه فراوان مصرف کنید
▪ سبزیجاتی نظیر هویج، کلم و گل‌کلم از این نظر خوب هستند.
▪ غذاهای سرشار از سلولز عبارتند از: سبزیجات، نان سبوس‌دار و حبوبات.
▪ مصرف چربی را کم کنید
▪ مصرف کره، روغن حیوانی و غذاهای سرخ شده را محدود کنید. از گوشت لخم استفاده کنید و چربی آن را بگیرید.
▪ مصرف غذاهای نمک‌سود و دودی را محدود کنید
▪ این غذاها عبارتند از سوسیس، کالباس، گوشت و ماهی دودی.
▪ از خوردن مشروبات الکلی خودداری کنید.
▪ از چاقی پیشگیری کنید
▪ از مصرف شیرینی و غذاهای بین وعده بپرهیزید، به طور منظم ورزش کنید. (اگر بیش از ۴۰ سال سن دارید یا دچار بیماری خاصی هستید، قبل از شروع برنامه ورزشی با پزشک‌تان مشورت کنید.)
۳ – از مخاطرات زیست‌ محیطی اجتناب کنید 
▪ مقادیر بی ضرر برای تماس با بسیاری از عوامل مشکوک به سرطانزایی هنوز معلوم نشده‌اند، با وجود این خود را به خطر نیاندازید.
▪ در سرکار مراقبت سلامتی باشید
▪ از خطرهای موجود در محیط کار و میزان تماس خود با مواد سرطانزا آگاه باشید.
▪ از وسایل ایمنی شخصی نظیر ماسک اکسیژن و لباس محافظ استفاده کنید تا تماس با مواد سرطانزا را محدود کنید.
▪ در برنامه‌های بهداشتی شرکت کنید که به حفاظت در برابر خطر مواد شیمیایی در محیط کار کمک کرده و آن را مورد بحث قرار می‌دهند.